Alle ingrediënten voor een fijn oogstfeest waren aanwezig. Zon, muziek, lekker eten, vrolijke mensen, spelende en knutselende kinderen, vuurtje in de pizzaoven en vuurschaal, een verrassende puzzeltocht, wijn van eigen bodem en een tuin die door het herfstlicht mooi uitgelicht werd. Veel mensen maakten kennis met de nieuwe tuinder Lies Bontenbal. Dank aan Jan Rooijmans die een geweldige band bij elkaar bracht, aan Taco van Maanen voor de organisatie van het feest, aan Tessa Scholte voor de knutseltafel, aan Joke Ruis voor de puzzeltocht, de pizzaoveniers, alle afwassers, opruimers en tent op- en afzetters. En natuurlijk aan iedereen die er was; lekker eten meebracht en zorgde voor de goede sfeer. De foto bij dit tuinbericht, genomen op het oogstfeest, is van Ton Apon

Voorafgaand aan het oogstfeest werden met vereende krachten de pompoenen geoogst. 934 zijn er geteld. Groot, klein, groen, oranje, rond en flesvormig. Volop keus dus.

Voor degenen die er niet waren maar wel graag iets meer willen weten over de nieuwe tuinder: Lies is 36 jaar en woont met haar vriend en zoontje in Haarlem Noord. Ze deed de deeltijdopleiding biologische landbouw aan de Warmonderhof en werkt sinds een aantal jaar als tuinder bij Wij Telen Groente in Haarlem.

Over de oogst

Pompoen. We weten dat de meeste mensen voor een oranje pompoen kiezen maar probeer ook een keer een groene. Zeker zo lekker. Je kan d pompoen ophalen in de voorste tunnelkas.

Biet.

Pastinaak. Vorige week is er al een beetje van geoogst. Sommige zijn mooi peenvormig, andere zijn wat woester van vorm. Goed schrobben. Schillen hoeft niet.

Andijvie. Naast alle harde groente ook een bladgroente. Probeer een keer andijvie met ansjovis dus op z’n Napolitaans. In de oogstwijzer vind je het recept.

En verder vast nog iets bij de kraam of bij de vlaggetjes op het veld.

De zonnebloemen die er nog zijn gunnen we aan de vogels.

Over de tuin

Deze week geen sperziebonen meer maar er komen nog bonen aan. De droogbonen die hoog langs het net groeien laten we nog even hangen. De lage droogbonen halen we van het land om in de schuur nog even verder te drogen.

Vorige week schreef ik dat we mopperen op het knopkruid dat de hele tuin overneemt als je niet tijdig ingrijpt.

Veel andere tuinders hebben er ook mee te kampen. Sijmen Brandsma van tuinderij Land en Boschzigt in ‘s Graveland schreef er het volgende over: “Terwijl in de boomkruinen de herfstkleuren verschijnen wordt het op de akkers steeds groener. Bedoeld waar groenbemesters zijn ingezaaid om de voeding in de bodem vast te houden. Onbedoeld waar het Knopkruid massaal een groeispurt neemt en alles overwoekert. Knopkruid hoort echt bij het einde van de zomer en het begin van de herfst, als de bodem lekker warm en er een overvloed aan regen is. Op een lichte zandgrond ontkiemen dan de zaden massaal en door het snelle groeien zie je al gauw de oorspronkelijke bedoeling van de tuinders niet meer. Ooit was er een tijd zonder Knopkruid, net zoals een tijd zonder Blauwtong, Corona of de Suzuki-vlieg. Het kwam halverwege de 19e eeuw onze kant op.
Het is een zogenaamd overslagkruid. Het zaad reisde mee met balen koffie die uit Zuid-Amerika kwamen. Vanaf de boot werden die verder per trein Europa ingevoerd en bij het overladen scheurde er wel eens een baal.. De spoordijken waren ideale voedingsbodems en vandaar verspreidde het Knopkruid zich verder. Knopkruid schijnt heel gezond te zijn, dus wie er zin heeft, ga je gang!
Wij wachten ieder najaar met smart op de eerste nachtvorst, want daar kan het absoluut niet tegen. Een vroege nachtvorst maakt een eind aan het gewas. En daarmee ook aan het vele zaad wat gevormd wordt.”

Tot ziens op de tuin!