oogst

Deze week kunnen we de droogbonen oogsten. Misschien denk je; maar die plant ziet er helemaal niet meer lekker uit. Dat klopt!
Droogbonen eet je (surprise surprise 🙂 als de bonen gedroogd zijn, en dus niet als verse boon zoals snijboon of sperzieboon. Dat betekent dat de bonen in de peul al ver zijn ingedroogd, en de plant ziet er in dat stadium niet zo jofel meer uit. Maar de bonen van binnen juist wel!

We hebben mooie kievitsbonen (op de foto) die het patroon hebben van kievietseieren, en heilige boontjes met een rood-bruine tekening in de vorm van een engel of monstrans.

Droogbonen kun je het best eerst weken en moeten een stuk langer koken dan verse bonen. Je kunt ze ook lang bewaren.

wat een rommel

In de wandelpaden hoorden we sommige deelnemers de afgelopen weken wel eens zeggen: wat een rommeltje hier op de tuin, bij het zien van allerlei groen materiaal verspreid over de -inmiddels leeg geoogste- grond.
En je kunt inderdaad denken dat we hier achteloos onze troep aan het dumpen zijn als je dit zo ziet. Maar niets is minder waar!

Nu het einde van het oogstseizoen nadert raken veel teeltbedden leeg. Deze grond willen we niet braak laten liggen, want dat kan zorgen voor uitdroging en uitspoeling, is niet goed voor het bodemleven en bovendien gaat er dan veel onkruid groeien.

Daarom hebben we veel lege teeltbedden ingezaaid met groenbemesters: dat zijn gewassen die we specifiek telen voor de bodem, en dus niet om te oogsten.

Maar nu is het te laat om nog veel groenbemesters te zaaien, en dan is er gelukkig een andere oplossing: mulchen. We houden de grond bedekt met organisch materiaal, waardoor deze beschermd de winter ingaat. En dat materiaal kan van alles zijn: groenafval, blad, varens en stro uit het bos, oogstresten en kleine takken; we maken overal gebruik van.

Ook al ziet het er dus misschien uit als een rommeltje, de bodem is ons dankbaar!